Skomer Island

Samen met Marleen maak ik deze bijzondere reis. Ik denk dat het vorig jaar was dat we op het idee kwamen om dit jaar een reisje te boeken naar een plek waar je papegaaiduikers kunt fotograferen. We waren nog amper terug van ons tripje naar Helgoland en het zoeken was begonnen. Uiteindelijk kwamen we uit bij Skomer. Voor verdere informatie hebben we contact opgenomen met het hostel op het eiland. Het antwoord vanuit Wales was niet echt bemoedigend: "there will be thousands of puffins on Skomer in late april" ...so far so good dachten wij... en toen: "but please bear in mind we get thousands of calls that week when bookings open". Duizenden telefoontjes??! Jeetje mineetje, dat gaat nooit lukken. Dus opties B, C en Z lagen al klaar. Helaas moesten we tot oktober wachten voordat de boekingen van Skomer 'open' zouden gaan. En laat het nu precies zo zijn dat wachten niet echt onder mijn 'talenten' valt...

Na maanden wachten was het dan eindelijk zover: we konden gaan boeken. Ofja..een poging doen tot. Gelukkig was ik vrij die dag dus kon ik meteen bellen zodra de telefoonlijnen open gingen. Met mijn notitieboekje, pen en uiteraard telefoon, zat ik ruim op tijd klaar om te gaan bellen. 10.00 uur stipt meteen gebeld. Tot 13.00u waren de lijnen zo druk bezet dat je er niet eens doorheen kwam. Van 13.00u tot 14.00u was er een lunch break..gelukkig maar, ik kon wel een pauze gebruiken. Maar de moed zakte mij in de schoenen, dit is onbegonnen werk. Ondanks dat was er ook een stemmetje die zei: de aanhouder wint! Dus hoppakee: bellen, bellen, bellen en bellen maar! Een aantal keer kwam ik in de wacht te staan, om er vervolgens weer uitgegooid te worden. Frustrerend. Om 17.00u gingen de lijnen sluiten en dan kon je het de volgende dag weer proberen. 16.50u stuur ik Marleen een appje dat ik bang ben dat het vandaag echt niet gaat lukken. Om 16.55u hoor ik (na 90min in de wacht!) eindelijk iemand aan de andere kant van de lijn. Al trillend van de adrenaline hang ik op en bel ik Marleen met het goede nieuws: het is gelukt!! Jippie! 

En dan beginnen de voorbereidingen. We gaan 4 volle dagen en je moet zelf zorgen voor eten, drinken (water is aanwezig), beddengoed, voldoende warme kleding en niet te vergeten: alle fotografiespullen. Marleen is heel goed in puzzelen dus onze middag -en avondmaaltijden heeft zij snel bedacht en geregeld. Vervolgens de slaapzakken, het beddengoed en alle warme kleding uitzoeken. Je wilt zo min mogelijk meenemen maar omdat er geen verwarming is wil je ook niet als een koukleum 4 dagen op een eiland zitten. Uiteindelijk hebben we alle spullen verdeeld over meerdere rugzakken en lijkt het goed te komen.

Dag 1

De reis begint nu echt! Marleen en haar man zijn al in Engeland, zij zijn met de auto vooruit gegaan en maken er een lange vakantie van. Ik sluit later aan en ik word door hen opgehaald in Cardiff, wat een luxe! De eerste nacht verblijven we in een dorpje dichtbij de kust zodat we de volgende ochtend op tijd bij de haven kunnen zijn voor de boot naar Skomer. 

Na een ontspannen vlucht van ruim een uur land ik in Cardiff, Wales. Het is een klein vliegveld en daardoor verloopt de paspoortcontrole en de bagage vlot. Nadat ik mijn koffer heb gepakt komen Marleen en haar man aanrijden. Fijn om ze te zien! De auto zit propvol en ik kruip op de achterbank gezellig tegen de koffers en tassen aan. Op naar het plaatsje Marloes waar we de komende nacht zullen verblijven in 'The lobster pot Inn'. Onderweg hebben we nog bij een gigantische supermarkt de laatste boodschappen gedaan. Vanuit Nederland hadden we al het een en ander meegenomen, dus alleen nog een paar kleine dingen en dan zouden we genoeg moeten hebben voor 4 dagen. Ik denk dat we het met de hoeveelheid etenswaren die we hebben, het zeker een week kunnen volhouden op het eiland. We zullen in iedergeval niets tekort komen. Aangekomen bij het hotel genieten we eerst van een drankje in de prachtige tuin. De omgeving is ontzettend mooi. Eind van de middag maken Marleen en ik nog een wandeling in de omgeving, we hebben Skomer Island al vanaf een afstandje kunnen zien. De zon schijnt, de lucht is blauw en in onze t-shirts bewonderen we het adembenemende landschap van Wales. In de avond eten we nog een lekkere hamburger om vervolgens, met de buikjes vol, moe en voldaan naar bed te gaan. Morgen gaan we ons onderdompelen in de wereld van de papegaaiduikers, zin in!

Dag 2

om 6.00u werd ik wakker geschreeuwd door de meeuwen. We waren vroeg gaan slapen dus vroeg opstaan was geen probleem. Na het ontbijt zijn we naar de haven gereden en hebben we alle tassen richting de boot gesjouwd. Met dank aan de man van Marleen, die zo lief was om mee te helpen. Nadat iedereen zich had verzameld bij de boot werd er een treintje gemaakt om alle tassen aan boord te krijgen. Onderweg zien we de papegaaiduikers al in het water dobberen. Aangekomen bij het eiland komt er even wat emotie omhoog: dit is zo bijzonder! Dat we dit kunnen en mogen meemaken, heel speciaal. De boot legt aan en wederom wordt er een treintje gevormd door aankomende en vertrekkende gasten. Nadat we ons gesetteld hebben in onze kamer, pakken we eerst een drankje en genieten in de 'tuin' van het hostel van het zonnetje en de omgeving. Daarna hebben we een wandeling gemaakt om het eiland te verkennen. Veel papegaaiduikers liggen in het water te chillen. Onderweg zien we nog een zeehond en diverse andere vogels. In de avond zijn we weer terug gegaan en hebben in alle rust de papegaaiduikers kunnen fotograferen. Ze zijn niet echt schuw en lopen soms vlak langs je heen. Er zijn ongeveer 43.000 broedparen op het eiland, daarnaast zijn er ook nog 350.000 (!!) Noordse pijlstormvogels die op Skomer broeden, die komen pas laat in de avond aan land. Daarover later meer. Een bijzondere en mooie ervaring en we zijn blij dat we 4 dagen kunnen genieten van deze unieke plek. 

Dag 3

Om half 5 was ik al wakker, nog een beetje vroeg om uit bed te gaan. Nog even verder geslapen en om half 6 er toch maar uit gegaan. De zonsopgang was schitterend! Vandaag staan de velduilen op de agenda. Er zijn hier waarschijnlijk 5 paartjes (dus 10 velduilen) op het eiland. Ze zijn nog aan het onderzoeken wie, waar, welk territorium heeft. Met onze inklapbare krukjes hebben we ruim 2 uur op een plek gezeten. Het wachten werd beloond: we hebben 3 uilen gezien! Het fotograferen was een grotere uitdaging, ze zijn behoorlijk snel en ze hebben een goede schutkleur. Rond half 11 kwam de boot met de eerste daggasten aan en zijn we teruggegaan naar het hostel voor een lekkere brunch. 

Begin van de middag hebben we rustig aan gedaan, in het zonnetje gezeten en de dagjes-mensen 'bewonderd'. Later zijn we gaan wandelen richting het zuiden van het eiland. Het uitzicht onderweg was wederom prachtig! De hoge kliffen, het blauwe water en de diverse vogels, we blijven ons verwonderen. In de avond gaan we weer papegaaiduikers fotograferen, hopelijk met een mooie zonsondergang. 

Via een andere route zijn we weer naar 'the wick' gelopen, de plek waar momenteel de meeste papegaaiduikers verblijven. We waren een beetje aan de late kant, de wandeling duurde iets langer dan gedacht, de zon was al langzaam aan het verdwijnen achter de kliffen. Toch hebben we nog even kunnen fotograferen en van de puffins kunnen genieten. Vanavond laat, rond 23.00u, gaan we naar de Noordse pijlstormvogels kijken. Overdag zijn ze de hele dag op zee te vinden, het land gebruiken ze alleen om te broeden. Ze doen alles in de nacht: ei leggen, broeden en wanneer er kleintjes zijn, wordt er ook 's nachts gevoerd. Dit vanwege (onder andere) de zeemeeuwen die hun lastig vallen. Noordse pijlstormvogels kunnen niet normaal functioneren als ze aan land zijn; ze schuiven onhandig over hun buik omdat hun poten niet gemaakt zijn om op te lopen. Ze zijn dan een soort van gehandicapt. Dit maakt ze erg kwetsbaar en een makkelijk doelwit voor andere vogels. Ze kunnen ook niet goed landen en vliegen regelmatig ergens tegenaan of vallen hard neer op de grond, arme vogels. Met 350.000 vogels zal het vast een spektakel worden! Laten we hopen dat er niet teveel gewonden vallen.

De Noordse pijlstormvogels waren een groot succes! Overdag zie je duidelijk alle holen in de grond, overal waar je komt op het eiland. Het lijken net holen van konijnen, die ook in grote getale aanwezig zijn trouwens. Het hele eiland is een soort gatenkaas, daarom is het zo belangrijk om op de paden te blijven. We gingen met rode lichten/zaklampen naar buiten zodat we de vogels niet zouden verstoren. Na nog geen 50 meter zagen we de eerste vogels al. Bizar hoe deze dieren zich aangepast hebben om te kunnen overleven. Onhandig zijn ze zeker, al buik-kruipend bewegen ze zich voort over het land. Qua ongelukken is het redelijk goed gegaan, er is er maar eentje tegen mijn schouder aangevlogen. Die was gelukkig rap hersteld. Na onze verbijstering over de vogels én over de prachtige sterrenhemel, zijn we moe en vol met indrukken, naar bed gegaan. 

Dag 4

In de ochtend zijn we naar een vogelkijkhut gegaan. Rondom de hut schijnen de uilen actief te zijn. Na lang wachten zagen we eindelijk een uil, helaas was die best ver weg waardoor fotograferen lastig was. Desalniettemin hebben we een heerlijke ochtend gehad en waren we blij dat we de uil weer hadden gezien. 

Toen we terugkwamen bij het hostel waren de andere gasten al vertrokken en de nieuwe gasten aangekomen. Donderdag is een van de dagen waarop je kunt aankomen of vertrekken van het eiland. In de keuken komen we een van de nieuwe gasten tegen, ze had een enorme koelbox bij zich met eten. Dus wij vroegen: "hoe lang blijf je?". "Dat weet ik nog niet, de boot van zaterdag gaat sowieso niet, misschien zondag". Oke....?? We hadden wel gezien dat het vrijdag en zaterdag flink gaat waaien maar er niet bij stilgestaan dat de boot dan misschien niet zou varen. Zaterdag zou onze vertrekdag zijn. Dus we zijn opzoek gegaan naar een medewerker en hij bevestigde dat de boten vrijdag en zaterdag niet varen. Zondag misschien, anders misschien maandag en dinsdag zeker. Of we zouden vandaag met de laatste boot mee mogen. Over de laatste optie waren we het snel eens: we willen niet vandaag al weg. We blijven, hopelijk tot en met zondag. Mijn lieve thuisfront heeft gelukkig mijn ticket om kunnen boeken en laten we hopen dat het niet nog een keer nodig is. Het is onmacht en het hoort bij het leven op een eiland. Wij kijken er stiekem best naar uit om maar met een klein groepje op het eiland te verblijven. De daggasten kunnen uiteraard ook niet komen dus dan heb je de gehele dag het hele eiland voor jezelf. 

Het beste medicijn na een adrenaline 'momentje' is...fotograferen! Dus we zijn 's middags even naar de aanlegplaats van de boten gegaan om daar, ieder in onze eigen bubbel, te fotograferen. In de avond zijn we weer naar de papegaaiduikers gegaan. Er kwamen er vandaag veel meer aan land waardoor het gezellig druk was op de kliffen. Misschien vanwege de toenemende wind? Dat kunnen we morgen even navragen. 

We hebben heerlijk gefotografeerd! Er was een beetje bewolking waardoor de omstandigheden ideaal waren voor high-key foto's. Ook is het ons allebei gelukt om een papegaaiduiker in vlucht te fotograferen! Na een geslaagde avond zijn we weer rustig teruggelopen naar het hostel voor een kopje thee en iets te knabbelen. Op tijd naar bed en morgen zien we wel weer wat de dag ons brengt.

Dag 5

Om 6uur was ik weer wakker en kon mijn dag beginnen. Toen ik naar buiten ging vloog er recht voor het hostel een velduil, ook goedemorgen! Beter kan je dag niet beginnen. Terwijl Marleen nog lekker lag te slapen heb ik mijn camera gepakt en ben ik bij de boshyacinten gaan zitten. Met de hoop dat er een velduil over de paarse bloemenvelden zou vliegen. De tijd was ik een beetje kwijtgeraakt, ik denk dat ik er meer dan 3 uur heb gezeten. Het eerste uur was er nog geen activiteit maar het wachten werd beloond. De uil is meerdere keren langs gevlogen, over de bloemenvelden, opzoek naar onder andere Skomer woelmuizen*. Het was een geweldige ervaring om de velduil te zien in zijn natuurlijke habitat en dit van zo dichtbij mee te mogen maken, wauw! We hebben er geen seconde spijt van dat we op het eiland zijn gebleven, we zijn eigenlijk heel blij dat we nog een dag extra hebben! We kregen net nog een korte update dat de boten morgen (zaterdag) definitief niet varen en dat het er voor zondagochtend hoopvol uitziet. 

*De Skomer woelmuis is een ondersoort van de rosse woelmuis. De Skomer woelmuis is, zoals de naam al doet vermoeden, een unieke soort die alleen op Skomer Island leeft. Ze behoren tot de familie van de lemmingen en muskusratten. Daarnaast leven er ook nog dwergspitsmuizen, bosspitsmuizen en bosmuizen op het eiland. Ze vormen geen bedreiging voor de eieren of kuikens van de vogels op het eiland. De bruine rat vormt bijvoorbeeld wel een bedreiging voor ze, ze doen er hier dan ook alles aan om het eiland ratvrij te houden. 

In de middag hebben we rustig aan gedaan. Boekje gelezen, filmpje gekeken en een warme kop thee gedronken. In de avond zijn we naar een ander punt op het eiland gegaan om de papegaaiduikers weer te fotograferen. De plek was aan de noordkant van het eiland en laat het nu net noordenwind zijn, niet ideaal maar je moet er wat voor over hebben. Het zonnetje scheen en na ruim een uur wachten kwamen de papegaaiduikers. Met het reflecterende zonlicht op het water hebben we een paar mooie foto's kunnen maken van de puffins. Gelukkig waren we warm aangekleed en (ook best fijn) zijn we niet van de kliffen gewaaid. Op de terugweg liepen we door het grote veld met boshyacinten, met de ondergaande zon op de achtergrond was dit het zoveelste cadeautje deze week. Wat een feest om de avond zo af te sluiten! 

Dag 6

Vandaag zouden we eigenlijk vertrekken van Skomer Island. We hebben nu dus een volle extra dag erbij, super bonus! Ik ben vanochtend om half 8 alleen op pad gegaan. Via de aanlegplaats voor de boten ben ik richting het zuiden van het eiland gelopen. De wind was daar iets minder aanwezig dan op sommige andere plekken. Ondanks de harde wind is het verder prachtig weer. De zon schijnt volop en er is amper een wolkje te zien. Na ongeveer 45 minuten wandelen stop ik bij een hoge klif. Hier en daar zit er een papegaaiduiker in het gras verstopt. Tegen de kliffen aan is het druk met zeekoeten en alken, de meeuwen vliegen druk in de rondte en de meeste papegaaiduikers liggen te dobberen op het helderblauwe water. Ik blijf 1,5 uur plakken bij deze mooie plek. Daarna ben ik verder gewandeld en heb ik de langste weg terug richting het hostel genomen. In al die uren ben ik helemaal niemand tegengekomen, heerlijk! 

Inmiddels hebben we te horen gekregen dat de boot morgenochtend vertrekt, we worden om 09.00u opgehaald. We gaan nog een avond volop genieten en dan komt er morgen echt een eind aan dit geweldige avontuur.

's Avonds zijn we voor (nu echt) de laatste keer naar 'the wick' gegaan om de papegaaiduikers te fotograferen. Er waren meerdere mensen en het was een gezellige en mooie avond. Een jongen van het eiland kwam langslopen en vertelde dat hij onderzoek doet naar de Noordse pijlstormvogels voor de universiteit van Oxfort. Hij weet dus alles over deze bijzondere vogels, die in de nacht aan land komen om te broeden. Ik heb hem het hemd van het lijf gevraagd, nieuwsgierig als ik ben met betrekking tot de natuur. De vogels vertrekken in de winter naar Zuid-Amerika en leggen die afstand soms in maar 9 dagen tijd af. Op Skomer zit de grootste broedkolonie, de andere vogels zitten op eilanden in de buurt of rondom Ierland en Schotland. Namens hem moest ik ook aan iedereen vertellen dat de Noordse pijlstormvogels leuker en interessanter zijn dan de puffins, dus bij deze! 

Na onze avondsessie zijn we terug gegaan naar het hostel om de eerste spullen in te pakken. Morgenvroeg nog de laatste dingen en dan zijn we klaar voor vertrek.